Z osobami niepełnosprawnymi, w tym z zaburzeniami rozwojowymi pracuję od 2009 roku. Wiem, jak ważna jest wczesna interwencja oraz podjęcie wielokierunkowej, a zarazem intensywnej i systematycznej terapii. Jednocześnie bardzo istotne jest wsparcie osób z najbliższej rodziny. Dlatego też wychodząc naprzeciw tym potrzebom oferuję:
Z osobami niepełnosprawnymi, w tym z zaburzeniami rozwojowymi pracuję od 2009 roku. Wiem, jak ważna jest wczesna interwencja oraz podjęcie wielokierunkowej, a zarazem intensywnej i systematycznej terapii. Jednocześnie bardzo istotne jest wsparcie osób
z najbliższej rodziny. Dlatego też wychodząc naprzeciw tym potrzebom oferuję:
Są to spotkania z psychologiem, podczas których przeprowadzony jest wywiad wstępny z rodzicem lub opiekunem dziecka (dotyczący dotychczasowego rozwoju, niepokojących i trudnych zachowań przejawianych przez dziecko) oraz obserwacja dziecka. W rezultacie sformułowane zostaną wskazania, co do konieczności dalszych działań – ewentualne zalecenie skierowania na diagnozę w kierunku zaburzeń ze spektrum autyzmu lub wskazania do dalszych konsultacji specjalistycznych.
Jest to forma pomocy, która polega na indywidualnej pracy terapeuty z osobą
z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Po spotkaniu konsultacyjnym podjęta zostaje decyzja o dalszych działaniach interwencyjnych, zmierzających do usprawnienia funkcjonowania konkretnej osoby w poszczególnych obszarach życia. W swojej pracy tworzę ciepłą atmosferę i kieruję się zasadami skutecznej i bezpiecznej interwencji, we współpracy z najbliższym otoczeniem. Po kilku spotkaniach formułowany jest we współpracy z rodzicami program terapeutyczny, na którym opierają się działania. Dostosowywany jest on indywidualnie do potrzeb i możliwości dziecka.
Są to spotkania z psychologiem, podczas których przeprowadzony jest wywiad wstępny z rodzicem lub opiekunem dziecka (dotyczący dotychczasowego rozwoju, niepokojących
i trudnych zachowań przejawianych przez dziecko) oraz obserwacja dziecka. W rezultacie sformułowane zostaną wskazania, co do konieczności dalszych działań – ewentualne zalecenie skierowania na diagnozę w kierunku zaburzeń ze spektrum autyzmu lub wskazania do dalszych konsultacji specjalistycznych.
Jest to forma pomocy, która polega na indywidualnej pracy terapeuty
z osobą z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Po spotkaniu konsultacyjnym podjęta zostaje decyzja o dalszych działaniach interwencyjnych, zmierzających do usprawnienia funkcjonowania konkretnej osoby w poszczególnych obszarach życia. W swojej pracy tworzę ciepłą atmosferę
i kieruję się zasadami skutecznej i bezpiecznej interwencji, we współpracy z najbliższym otoczeniem. Po kilku spotkaniach formułowany jest we współpracy z rodzicami program terapeutyczny, na którym opierają się działania. Dostosowywany jest on indywidualnie do potrzeb i możliwości dziecka.
Gdy rodzice ostatecznie uświadamiają sobie, że ich dziecko cierpi na zaburzenia ze spektrum autyzmu, że to nie jest jedynie jakiś trudny okres
w jego rozwoju, często czują przytłaczający ciężar różnego rodzaju emocji, czasami rozpacz i depresję, którym towarzyszy niepokój o przyszłość dziecka. Niektórzy mają poczucie winy myśląc, że w jakiś sposób są odpowiedzialni na taki stan zdrowia swojego dziecka. U niektórych natomiast przeważa poczucie wstydu lub zakłopotania, ponieważ wyobrażają sobie, co mogą myśleć o nich inni. Wszystkie te emocje to zrozumiałe reakcje na stresy i rozczarowania, wywołane problemami rozwojowymi dziecka. Stresy i obawy, wynikające
z posiadania dziecka niepełnosprawnego, mogą tez powodować trudności
w związku. Zdarza się również, że u rodzeństwa obserwuje się problemy
z emocjonalnym przystosowanie i dobrym samopoczuciem. Dlatego tak istotne jest poszukiwanie pomocy w radzeniu sobie z tymi problemami.
Gdy rodzice ostatecznie uświadamiają sobie, że ich dziecko cierpi na zaburzenia ze spektrum autyzmu, że to nie jest jedynie jakiś trudny okres w jego rozwoju, często czują przytłaczający ciężar różnego rodzaju emocji, czasami rozpacz
i depresję, którym towarzyszy niepokój
o przyszłość dziecka. Niektórzy mają poczucie winy myśląc, że w jakiś sposób są odpowiedzialni na taki stan zdrowia swojego dziecka. U niektórych natomiast przeważa poczucie wstydu lub zakłopotania, ponieważ wyobrażają sobie, co mogą myśleć o nich inni. Wszystkie te emocje to zrozumiałe reakcje na stresy i rozczarowania, wywołane problemami rozwojowymi dziecka. Stresy i obawy, wynikające z posiadania dziecka niepełnosprawnego, mogą tez powodować trudności w związku. Zdarza się również, że u rodzeństwa obserwuje się problemy z emocjonalnym przystosowanie i dobrym samopoczuciem. Dlatego tak istotne jest poszukiwanie pomocy w radzeniu sobie z tymi problemami.
Dlatego proponuję spotkania indywidualne lub grupowe dla rodziców, opiekunów lub rodzeństwa dzieci z autyzmem, którzy doświadczają stresu, frustracji i niemocy.
W bezpiecznej atmosferze można porozmawiać
o problemach, rozwinąć kompetencje, czy uczyć uczyć się nowych sposobów radzenia sobie ze stresem i trudnymi emocjami. Jest to też okazja do poznania praktycznych sposobów na zwiększenie efektywności kompleksowych oddziaływań terapeutycznych.
Dlatego proponuję spotkania indywidualne lub grupowe dla rodziców, opiekunów lub rodzeństwa dzieci z autyzmem, którzy doświadczają stresu, frustracji
i niemocy. W bezpiecznej atmosferze można porozmawiać o problemach, rozwinąć kompetencje, czy uczyć uczyć się nowych sposobów radzenia sobie ze stresem
i trudnymi emocjami. Jest to też okazja do poznania praktycznych sposobów na zwiększenie efektywności kompleksowych oddziaływań terapeutycznych.